ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΩΣ ΜΕΤΑΔΙΔΟΜΕΝΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ

* ΣΥΦΙΛΗ

Η σύφιλη έχει μοναδική σπουδαιότητα ανάμεσα στα αφροδίσια νοσήματα, γιατί οι πρώιμες βλάβες της επουλώνονται χωρίς ιδιαίτερη θεραπεία. Εντούτοις σοβαρές συστεμικές βλάβες ακολουθούν. Το μικρόβιο Treponema Pallidum είναι υπεύθυνο για την νόσο, διεισδύει στους βλεννογόνους και διαχέεται στο αίμα. Ο χρόνος επώασης της νόσου είναι 3-90 μέρες. Η δευτερογενής σύφιλη εμφανίζεται 6-8 εβδομάδες μετά το έλκος που έχει προξενήσει η αρχική επαφή με το μικρόβιο. Κονδυλώματα σχηματίζονται στο σημείο διεισδύσεις του μικροβίου. Ο άρρωστος αισθάνεται αδιαθεσία, ανορεξία, χάνει βάρος, αρθραλγίες, πόνος στο λαιμό και γενική αδενοπάθεια. Μπορεί να συμμετέχουν και άλλα όργανα με νεφρίτιδα, γαστρίτιδα ή ηπαπίτιδα. Μετά από αυτήν την περίοδο οι ασθενείς παραμένουν ασυμπτωματικοί. Η σύφιλη επανεμφανίζεται 1 – 10 χρόνια μετά στο 15% των ασθενών. Στο δέρμα δημιουργούνται ελκώδη ογκίδια τα οποία είναι πολύ ανθεκτικά στην θεραπεία και περιπλέκουν τα οστά, το συκώτι το καρδιαγγειακό και το κεντρικό νευρικό σύστημα. Προοδευτικά μέσα στην πρώτη δεκαετία εμφανίζεται η καρδιογενή σύφιλη στο 10% των ασθενών. Δημιουργούνται δηλαδή απασβεστώσεις στην ανιούσα αορτή, ανεπάρκεια αορτής και πιθανόν ανεύρυσμα. Στο 8% των περιπτώσεων δημιουργούνται βλάβες στο κεντρικό νευρικό σύστημα όπως πάρεση και φλεγμονή των εγκεφαλονωτιαίου υγρού. Η θεραπεία της νόσου γίνεται με αντιβίωση χωρίς να μπορούν να αποφευχθούν οι συστηματικές βλάβες.

Για την ομοιοπαθητική η νόσος αυτή έχει μεγάλο ενδιαφέρον γιατί ο ασθενής αυτός εμφανίζει ιδιαίτερα ψυχικά συμπτώματα εκτός από τα σωματικά όπως απέχθεια για το βρώμικο, φόβο για το νερό, σιελόρροια, αίσθηση ότι όλα καταρρέουν, επιθυμία για αλκοόλ, αίσθηση ότι έχει τρελαθεί, σεξουαλικές διαστροφές. Όταν ο ομοιοπαθητικός αναγνωρίσει αυτά τα συμπτώματα μπορεί να δώσει το κατάλληλο φάρμακο που θα οδηγήσει τον οργανισμό σε ένα υψηλότερο επίπεδο υγείας, μην επιτρέποντας την νόσο να εξελιχτεί συστεμικά σε άλλα όργανα του οργανισμού. Με λίγα λόγια σταματάει η επιδείνωση της νόσου και αν δεν έχουν αναπτυχθεί ανατομικές βλάβες, δηλαδή η νόσος βρίσκεται στο αρχικό στάδιο μπορεί να έρθει και η πλήρης θεραπευτική αποκατάσταση.

* ΓΟΝΟΡΡΟΙΑ

Γι’αυτήν την σεξουαλικά μεταδιδόμενη νόσο ευθύνεται το μικρόβιο Neisseria Gonorrhea. Η επαναμόλυνση με το μικρόβιο της γονόρροιας δεν είναι σπάνια και δεν είναι ασυνήθιστο για ένα σεξουαλικά ενεργό άτομο να έχει πάνω από 20 ξεχωριστές μολύνσεις. Ομάδες υψηλού κινδύνου είναι οι κάτοικοι των πόλεων που βρίσκονται σε χαμηλή κοινωνικοοικονομική κατάσταση, οι άγαμοι και οι άνθρωποι που δεν παίρνουν προφυλάξεις κατά την σεξουαλική επαφή. Το 50% των γυναικών που θα έχει σεξουαλική επαφή με άντρα που θα έχει γονοκοκική ουρηθρίτιδα θα αναπτύξει τα συμπτώματα της νόσου. Ο κίνδυνος για τους άνδρες είναι 20% μετά από μια μοναδική επαφή με μολυσμένη γυναίκα. Τόσο η στοματική όσο και η πρωκτική επαφή με τα μολυσμένα γεννητικά όργανα μπορούν επίσης να μεταδώσουν την λοίμωξη. Η ασυμπτωματική φλεγμονή στους άνδρες είναι σημαντικός παράγοντας μετάδοσης της νόσου. Το 40% των ανδρικών επαφών με συμπτωματικές γυναίκες είναι ασυμπτωματικές ουρηθρίτιδες. Αν όμως δεν πάρουν θεραπεία τότε οι μισοί από αυτούς αναπτύσσουν συμπτώματα της νόσου μέσα σε 7 ημέρες. Οι υπόλοιποι παραμένουν οροθετικοί και ασυμπτωματικοί αλλά ικανοί να μεταδώσουν την λοίμωξη για μια περίοδο πάνω από 6 μήνες. Οι άντρες που αναπτύσσουν συμπτωματική ουρηθρίτιδα έχουν ενοχλητικά συμπτώματα αυτόματης εκφόρτισης πύου με σοβαρή δυσκολία κατά την ούρηση που αναπτύσσονται 2-7 ημέρες μετά την σεξουαλική επαφή. Στις γυναίκες οι κολπίτιδες είναι η πιο συχνή εκδήλωση της νόσου μαζί με άφθονη κίτρινη έκκριση. Το 20% των γυναικών με γονοκοκική κολπίτιδα αναπτύσσουν την πυελική φλεγμονώδη νόσο, ξεκινώντας από το τέλος μέχρι την αρχή της επόμενης περιόδου. Η νόσος αυτή εμφανίζεται με ενδομητρίτιδα (ασταθής περίοδος, κοιλιακά άλγη) σαλπιγγίτιδα (αμφοτερόπλευρη, κοιλιακά άλγη) ή πυελική περιτονίτιδα. Η σαλπιγγίτιδα μπορεί να προκαλέσει απόφραξη της σάλπιγγας και στείρωση. Στις γυναίκες μπορεί επίσης να αναπτυχθεί ουρηθρίτιδα με δυσκολία στην ούρηση. Στοματική και πρωκτική γονόρροια εμφανίζεται στους ομοφυλόφιλους άνδρες και στις ετεροφυλόφιλες γυναίκες που κάνουν χρήση πρωκτικής συνουσίας. Στους άντρες εμφανίζεται πρωκτικός πόνος, τενεσμός (άκαρπη προσπάθεια κατουρήματος) πυώδεις εκκρίσεις και αιμορραγίες. Οι γυναίκες είναι ασυμπτωματικές. Η διασπορά της γονοκοκικής λοίμωξης παίρνει την μορφή του συνδρόμου αρθρίτιδας-δερματίτιδας. Η αρθρίτιδα περιπλέκει τους καρπούς, τα δάχτυλα, τα γόνατα και τους αστράγαλους. Η δερματίτιδα περιλαμβάνει νεκρωτικές αιμορραγικές βλάβες. Η συμβατική θεραπεία της γονόρροιας είναι η αντιβίωση. Το μικρόβιο όμως δείχνει να είναι ανθεκτικό ακόμα και στις τελευταίες γενιές των αντιβιοτικών.

Για την ομοιοπαθητική η γονόροια αποτελεί σοβαρή πάθηση όχι μόνο για τις προαναφερθείσες επιπλοκές αλλά και για το γεγονός ότι κληρονομείται στους απογόνους η προδιάθεση της νόσου, η οποία βέβαια εκδηλώνεται με διαφορετικό τρόπο. Συμπτώματα όπως <καλυτερέψει στην θάλασσα>, <καλυτέρεψη τις νυχτερινές ώρες>, <αίσθηση ότι μας ακολουθεί κάποιος από πίσω> είναι χαρακτηριστική περίπτωση ανθρώπου που έχει κληρονομήσει την γονόρροια από τον πατέρα του, και δεν την εκδηλώνει πια σαν γονόρροια, αλλά με μια ανικανότητα να θεραπευτεί. Αυτό στην ομοιοπαθητική ονομάζεται <μίασμα>. Πρόκειται δηλαδή για μια πληροφορία συγκεκριμένης παθολογίας που επηρεάζει τον οργανισμό μόνιμα και περνάει από την μια στην άλλη γενιά. Για να θεραπευτεί μια τέτοια περίπτωση, ο ασθενής πρέπει να πάρει πάνω από ένα ομοιοπαθητικό φάρμακο διαδοχικά. Αναφορικά όμως με την βλεννόρροια που κολλάει ο αρχικός οργανισμός, αναπτύσσει εκτός από την σωματικά και την ψυχική παθολογία. Πρόκειται δηλαδή για υπερσεξουαλικά άτομα που η ενέργειά τους εκδηλώνεται ή με παράλληλες σχέσεις, ή με διαστροφική συμπεριφορά. Εάν όμως αυτός ο άνθρωπος πάρει ομοιοπαθητικό φάρμακο, θα μειωθεί η ανάγκη του για συχνές ερωτικές επαφές και θα βελτιωθεί επίσης η σωματική του συμπτωματολογία (Σε αυτήν την περίπτωση μειώνεται η σεξουαλική επιθυμία λόγω της ισορροπίας που επιφέρει η ομοιοπαθητική σε αυτόν τον οργανισμό, σε άλλες περιπτώσεις μπορεί να αυξάνεται η σεξουαλική επιθυμία) Φυσικά η σωματική και ψυχική συμπτωματολογία δεν μπορεί να βελτιωθεί εάν έχουν δημιουργηθεί ανατομικές βλάβες. Όσο πιο σύντομα πάρει ομοιοπαθητικό φάρμακο μετά την γονορροική επαφή τόσο περισσότερες πιθανότητες έχει να ανακάμψει πλήρως ο οργανισμός χωρίς να δημιουργηθούν επιπλοκές.