ΒΕΛΟΝΙΣΜΟΣ

Είναι η διέγερση του νευρικού συστήματος μετά την εισαγωγή μιας λεπτής βελόνης σε κάποιο σημείο του σώματος. Κατά την διέγερση αυτή εκκρίνονται ορμόνες που ονομάζονται ενδορφίνες δηλαδή φυσικά οποιοειδή του οργανισμού. Η αύξηση λοιπόν των ενδογενών οποιοειδών εξηγεί πως είναι δυνατόν ο βελονισμός να ανακουφίζει από τον πόνο, την κατάθλιψη και τις αλλεργίες. Σήμερα έχει γίνει αποδεκτή από τον ιατρικό κόσμο η αναλγητική δράση του βελονισμού. Σε πειράματα που έγιναν σε κουνέλια αποδείχτηκε ότι ο βελονισμός ελάττωσε 1) τον πόνο 2) το οίδημα 3) την θερμοκρασία της άρθρωσης. Δηλαδή ο βελονισμός εκτός από αναλγητική έχει και αντιφλεγμονώδη δράση. Ο βελονισμός δρα κλείνοντας την πύλη του πόνου δηλαδή σταματάει την μετάδοση ερεθισμάτων προς το κεντρικό νευρικό σύστημα. Οι ερευνητές κατέληξαν επίσης στο συμπέρασμα ότι ο βελονισμός έχει ιδιαίτερη δράση στο αυτόνομο νευρικό σύστημα. Το αυτόνομο νευρικό σύστημα νευρώνει τις λείες μυϊκές ίνες, τις καρδιακές ίνες και τους αδένες. Επηρεάζοντας με τον βελονισμό το μυϊκό και το αδενικό στοιχείο των σπλάχνων και των αγγείων, το αυτόνομο νευρικό σύστημα ρυθμίζει τις λειτουργίες των ζωτικών συστημάτων. Ο βελονισμός έχει την ικανότητα να προκαλέσει μεταβολές στο δυναμικό της μεμβράνης των κυττάρων επαναφέροντας στο φυσιολογικό την χαμένη τους ισορροπία. Η θεραπευτική δράση του βελονισμού επιτυγχάνεται με την εισχώρηση των βελονών σε συγκεκριμένα σημεία που βρίσκονται επάνω στους μεσημβρινούς και έχουν πολύ μεγάλο αριθμό νευρικών απολήξεων.

Οι μεσημβρινοί είναι νοητές γραμμές επάνω στο σώμα που ενώνουν συγκεκριμένα σημεία βελονισμού. Υπάρχουν 12 μεσημβρινοί μέσα στους οποίους η ενέργεια κυκλοφορεί με έναν συγκεκριμένο ρυθμό ασταμάτητα. Οι 12 μεσημβρινοί είναι διατεταγμένοι σε ζεύγη, πράγμα που σημαίνει ότι είναι ακριβώς συμμετρικοί ως προς την μεσαία γραμμή του σώματος. Κάθε μεσημβρινός είναι υπεύθυνος για ένα όργανο ή για μια ομάδα λειτουργιών π.χ.

• Ο μεσημβρινός του πνεύμονα επιδρά στο αναπνευστικό σύστημα και στα οιδήματα. Χρησιμοποιείται σε προβλήματα ώμου, αγκώνα καθώς και στην αύξηση της υγρασίας των πνευμόνων όταν έχουν ξηρότητα. Θεραπεύει επίσης την καταπιεσμένη θλίψη. Η χρονική του δράση είναι εντονότερη μεταξύ 3,00 και 5,00 π.μ.

• Ο μεσημβρινός του παχέως εντέρου επιδρά στους βλεννογόνους και είναι υπεύθυνος για τις απεκκρίσεις. Θεραπεύει ιγμορίτιδες, ακμή στον λαιμό, προβλήματα ώμου και προσώπου. Καταπραΰνει το συναισθηματικό στρες και τις φαγούρες στο δέρμα. Η μέγιστη χρονική του δράση είναι μεταξύ 5,00 και 7,00 π.μ.

• Ο μεσημβρινός του στομάχου ισορροπεί τον ψυχισμό και έχει δράση στην πέψη και στο κυκλοφοριακό σύστημα. Θεραπεύει μετωπιαίους πονοκεφάλους, προβλήματα ματιών, ιγμορίτιδες, αλλεργικές ρινίτιδες, την αϋπνία και την αδυναμία, ανακουφίζει από τις αρθρίτιδες, την φτωχή κυκλοφορία του αίματος στα πόδια, τα κοιλιακά άλγη, το άγχος, την ανησυχία, την υπέρταση, την πνευματική σύγχυση, την ανασφάλεια, την θλίψη, την υστερία. Η μέγιστη χρονική του δράση είναι μεταξύ 7,00 και 9,00 π.μ.

• Ο μεσημβρινός του σπλήνα είναι υπεύθυνος για τον συνδετικό ιστό. Σταθεροποιεί τα συναισθήματα, παρεμποδίζει την συγκέντρωση σωματικών υγρών ως υγρασία και φλέγμα, ρυθμίζει την πέψη, την ικανότητα του μυαλού να αφομοιώνει και να αναλύει πληροφορίες σταματάει τις αιμορραγίες και θεραπεύει τις δερματολογικές διαταραχές. Η μέγιστη χρονική του δράση είναι μεταξύ 9,00 και 11,00 π.μ.

• Ο μεσημβρινός της καρδιάς έχει έντονη ψυχική δράση. Σταθεροποιεί το πνεύμα, θεραπεύει την θλίψη, την πνευματική σύγχυση, την αϋπνία, τον νευρικό ιδρώτα, το νευρικό τρέμουλο, προβλήματα ομιλίας όπως ο τραυλισμός καθώς και φτωχή αγγειακή κυκλοφορία.

Η μέγιστη χρονική του δράση είναι μεταξύ 11,00 και 13,00 μ.μ.

• Ο μεσημβρινός του λεπτού εντέρου έχει σπασμολυτική δράση με ιδιαίτερη δράση στους βλεννογόνους. Χρησιμοποιείται για να καθαρίσει το μυαλό στην πνευματική σύγχυση και στην κούραση. Θεραπεύει το άγχος, την πνευματική ανησυχία και ισχυροποιεί την συγκέντρωση. Χρησιμοποιείται με επιτυχία στην πολλαπλή σκλήρυνση. Η μέγιστη χρονική του δράση είναι μεταξύ 13,00 και 15,00 μ.μ.

• Ο μεσημβρινός της ουροδόχου κύστεως είναι ο μεσημβρινός των απεκκρίσεων. Θεραπεύει τον οσφυϊκό πόνο, βελτιώνει την ικανότητα του μυαλού να εστιάζει, θεραπεύει τον φόβο, τις κρίσεις πανικού, τις ταχυπαλμίες, τον ίλιγγο, τον πονοκέφαλο, την ημιπληγία, την επιληψία και τον μεταβολισμό του νερού. Η μέγιστη χρονική του δράση είναι μεταξύ 15,00 και 17,00 μ.μ.

• Ο μεσημβρινός του νεφρού είναι ο μεσημβρινός του καταβολισμού λόγω της επίδρασής του με τα επινεφρίδια. Ισορροπεί την θέληση και τον φόβο. Σταθεροποιεί τα συναισθήματα και ρυθμίζει τον μεταβολισμό του νερού. Η μέγιστη χρονική του δράση είναι μεταξύ 17,00 και 19,00 μ.μ.

• Ο μεσημβρινός του περικαρδίου είναι ο μεσημβρινός του κυκλοφοριακού συστήματος και της σεξουαλικότητας. Θεραπεύει κατάθλιψη, μελαγχολία, θλίψη, διανοητική σύγχιση. Η μέγιστη χρονική του δράση είναι μεταξύ 19,00 και 21,00 μ.μ.

• Ο μεσημβρινός του τριπλού θερμαστή υποστηρίζει λειτουργίες της αναπνοής, της πέψης και του ουρογεννητικού συστήματος. Ρυθμίζει την πέψη και τον μεταβολισμό των υγρών. Χρησιμοποιείται στην νυχτερινή ενούρεση, στην κωφότητα, στην επιπεφυκίτιδα, στην δυσκοιλιότητα και στο οίδημα. Η μέγιστη χρονική του δράση είναι μεταξύ 21,00 και 23,00 μ.μ.

• Ο μεσημβρινός της χοληδόχου κύστεως έχει ψυχική και σπασμολυτική δράση. Θεραπεύει την φαγούρα των άκρων, τις ημικρανίες, το ευερέθιστο έντερο, τις φλεγμονές του ματιού και του αυτιού, τα προβλήματα του ώμου, τα κοιλιακά άλγη, την δυσκοιλιότητα. Ισχυροποιεί την αβεβαιότητα στην λήψη αποφάσεων καθώς και την έλλειψη εμπιστοσύνης. Η μέγιστη χρονική του δράση είναι μεταξύ 23,00 και 1,00 π.μ.

• Ο μεσημβρινός του ήπατος είναι υπεύθυνος για τον αναβολισμό. Ανακουφίζει από την εσωτερική πίεση που προέρχεται από την σύγκρουση που προέρχεται από την ανάγκη λήψης γρήγορων αποφάσεων και την αβεβαιότητα λήψης της σωστής απόφασης. Θεραπεύει πονοκεφάλους, προβλήματα μαστών, προβλήματα του έμμηνου κύκλου και μυϊκές εντάσεις. Θεραπεύει επίσης καταπιεσμένο θυμό, ανυπομονησία, οξυθυμία και δυσφορία. Η μέγιστη χρονική του δράση είναι μεταξύ 1,00 και 3,00 π.μ.

O συνδυασμός βελονιστικών σημείων διαφορετικών μεσημβρινών φέρνει τα μέγιστα θεραπευτικά αποτελέσματα. Ο συνδυασμός π.χ. των μεσημβρινών του στομάχου, της σπλήνας, του περικαρδίου και της χοληδόχου κύστεως φέρνει θεραπεία τους κιρσούς των κάτω άκρων. Το ίδιο συμβαίνει με τους συνδυασμούς των μεσημβρινών του σπληνός, του νεφρού και του στομάχου για την ρευματοειδή αρθρίτιδα. Στην διάρροια συνδυάζουμε τους μεσημβρινούς του λεπτού εντέρου, του παχέως εντέρου και του στομάχου. Στα γυναικολογικά σύνδρομα όπως ενδομητρίωση, αμηνόρροια, κολπίτιδες, διαταραχές του έμμηνου κύκλου συνδυάζουμε τους μεσημβρινούς του ήπατος, της καρδιάς , των νεφρών, του στομάχου και της σπληνός. Το ίδιο συμβαίνει με προβλήματα των ματιών, των αυτιών, με παραλύσεις, με καταθλίψεις καθώς και με οποιαδήποτε γνωστή πάθηση.

Τι είναι τα TRIGGER POINTS ?

Άλλη μορφή βελονισμού είναι αυτή των trigger points ή σημεία πυροδότησης. Tα trigger points είναι ινώδεις όζοι του μυϊκού συστήματος. Τα σπουδαιότερα σύνδρομα με trigger points είναι :

*Το αλγεινό σύνδρομο μυϊκής περιτονίας (myofascial pain syndrome) το οποίο οφείλεται σε τραυματισμό και προκαλεί σταθερό πόνο σε συγκεκριμένη περιοχή. Οι μυϊκοί όζοι επικεντρώνονται στους μυώνες της μέσης και του αυχένα. Παλαιότερα θεωρούνταν μυϊκός ρευματισμός.

* Ινομυαλγία (fybromyalgia syndrome) που εμφανίζεται με πόνο, μυϊκή δυσκαμψία, αίσθημα κόπωσης και διαταραχές ύπνου. Προσβάλει συχνότερα τις γυναίκες σε ποσοστό 90%.

Ορισμένες φορές όμως εξαιτίας μιας εξέλιξης ενός αυτοτροφοδοτούμενου και διαιωνιζόμενου κυκλώματος τα trigger point παραμένουν ενεργά, με αποτέλεσμα ο πόνος να παραμένει για μεγάλο χρονικό διάστημα μετά την ίαση των ιστών. Αυτά τα μετατραυματικά μυοπεριτονιακά σύνδρομα πόνου με επιμένοντα trigger points είναι ορισμένες φορές αιτία διαγνωστικής σύγχυσης, επειδή οι συνάδερφοι ιατροί συνήθως δεν έχουν την απαιτούμενη οικειότητα με αυτά και είναι απρόθυμοι να δεχτούν ότι ο πόνος που διαρκεί μήνες ή χρόνια χωρίς ένδειξη ιστικής βλάβης, πιθανώς να είναι οργανικής αιτιολογίας. Συνήθως πιστεύουν ότι οι ασθενείς που πάσχουν είναι νευρωτικοί. Έτσι επειδή η αιτία του πόνου δεν αναγνωρίζεται και δεν αντιμετωπίζεται κατάλληλα, το αποτέλεσμα είναι να επιμένει ο πόνος για μεγάλο χρονικό διάστημα. Έτσι εμφανίζονται ασθενείς που ζητούν βοήθεια για μετατραυματικό πόνο αυτού του τύπου και να θεωρείται ότι υπερβάλουν με τα συμπτώματά τους. Συχνά η εικόνα του μυοπεριτοναικού συνδρόμου ενός μυός περιπλέκεται με την ταυτόχρονη προβολή άλλων μυϊκών ομάδων. Θα πρέπει να θυμόμαστε ότι ο πόνος από ένα trigger point συχνά εμφανίζεται και σε μεγαλύτερη απόσταση από αυτό. Έτσι ο πόνος από ένα trigger point στον ανελκτύρα μύ της ωμοπλάτης συχνά ανακλάται σε όλη την έσω επιφάνεια του χεριού μέχρι την άκρη των δακτύλων. Μερικές φορές στην διάγνωση των αλγεινών συνδρόμων γίνεται το εξής λάθος. Στις περιπτώσεις που ο πόνος αντανακλάται κατά μήκος ενός άκρου ή γύρω από τον κορμό του σώματος, τότε αναπόφευκτα θεωρείται ότι αυτό οφείλεται σε πίεση κάποιας συγκεκριμένης νευρικής ρίζας. Το λάθος είναι ότι δεν εξετάζονται ποτέ οι σχετικοί μύες για να αποκλεισθεί η πιθανότητα μυοπεριτοναικού συνδρόμου. Στην περίπτωση όμως που αποδειχτεί πως πρόκειται για μυοπεριτοναικό σύνδρομο η αποκατάσταση έρχεται πολύ γρήγορα με την τοποθέτηση βελονών στο αλγεινό σημείο. Έτσι για την σωστή εκτίμηση του μυοσκελετικού πόνου δεν αρκεί μόνο η κλινική και ακτινολογική διερεύνηση των οστών και των αρθρώσεων αλλά και η συστηματική ψηλάφηση των μυώνων για trigger points.

Ο αμερικανικός οργανισμός ελέγχου φαρμάκων αφού εξέτασε κλινικές μελέτες, έβγαλε το συμπέρασμα ότι ο βελονισμός είναι αποτελεσματικός σε χρόνιους πόνους, εμετό, ημιπληγία, παθήσεις του αναπνευστικού συστήματος και σε εθισμό ουσιών. Το αμερικανικό εθνικό ινστιτούτο υγείας (National institute of health) κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η θεραπεία με βελονισμό είναι αποτελεσματική ιδιαίτερα στην ναυτία μετά την χημειοθεραπεία, στον μετεγχειρητικό εμετό, στον εμετό της εγκυμοσύνης αλλά και στις μετεγχειρητικές οδονταλγίες. Διαπίστωσε επίσης ότι ο βελονισμός είναι αποδεκτή συμπληρωματική θεραπεία για την αντιμετώπιση ορισμένων παθήσεων όπως η επικονδυλίτιδα του αγκώνα, οι οσφυαλγίες, το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα, οι πόνοι της περιόδου, το βρογχικό άσθμα και η αποκατάσταση της ημιπληγίας. Στην συνέχεια η επιτροπή των ειδικών του National institute of health διαπίστωσε ότι οι ανεπιθύμητες δράσεις του βελονισμού είναι υπερβολικά χαμηλές και μάλιστα πολύ πιο χαμηλές από τις συμβατικές θεραπείες.

Όταν προσέλθει κάποιος ασθενής για βελονισμό γίνεται πρώτα διάγνωση της κατάστασης των μεσημβρινών και μετά ακολουθεί η στρατηγική θεραπευτική. Παρόλο που σήμερα διαθέτουμε ποικιλία διαγνωστικών μηχανημάτων δεν είναι ικανά να ανιχνεύσουν τις λειτουργικές διαταραχές που προκύπτουν πολύ συχνά, παρά μόνο τις ανατομικές βλάβες. Στο βελονισμό όμως με την ψηλάφηση του κερκιδικού σφυγμού, διαγνώσκουμε και θεραπεύουμε παθολογίες εν τω γενέσθαι, δηλαδή πριν προκύψουν οι ανατομικές βλάβες και η παθολογία γίνει πια μη αναστρέψιμη. Πολύ συχνά π.χ. κάνουμε αιματολογικές εξετάσεις των οποίων οι τιμές είναι στα ανώτερα όρια του φυσιολογικού ή τουλάχιστον δεν είναι έντονα παθολογικές. Είναι ακριβώς τότε που ξεκινάει μια παθολογία και εμείς είμαστε ανήμποροι να την σταματήσουμε γιατί η διαταραχή είναι λειτουργική, δεν απεικονίζεται με τις εξετάσεις και η συμβατική ιατρική μας καθησυχάζει πως δεν είναι τίποτε το σοβαρό. Έτσι γινόμαστε απλά θεατές της σταδιακής επιδείνωσης της υγείας μας. Όμως όποιος κάνει βελονισμό, η εν τω γενέσθαι παθολογία θα αποκατασταθεί πριν δημιουργηθούν ανατομικές βλάβες. Με την αποκατάσταση της διαταραχής μετά τον βελονισμό η ποιότητα του σφυγμού αλλάζει και γίνεται φυσιολογικός. Τότε προς έκπληξή μας θα δούμε και τις εργαστηριακές εξετάσεις να αλλάζουν προς το φυσιολογικό. Άλλη εξίσου σημαντική διαγνωστική μέθοδος είναι η γλώσσα. Με την εξέταση της γλώσσας μπορούμε να εκτιμήσουμε το επίχρισμά της, το χρώμα της, την υγρασία της, την ρυπαρότητά της και την κινητικότητά της. Όλα αυτά σχετίζονται με το επίπεδο της υγείας του ατόμου.. Η γλώσσα είναι ο καθρέπτης των εσωτερικών μας οργάνων. Κάθε όργανο του σώματος αντιστοιχεί σε μια συγκεκριμένη περιοχή στην επιφάνεια της γλώσσας. Η διάγνωση γίνεται ως εξής : Το ξηρό επίχρισμα π.χ. σημαίνει πως η γλώσσα δεν συγκρατεί την υγρασία και άρα υπάρχει αδυναμία στα νεφρά και στον σπλήνα. Τότε θεραπευτικά πρέπει να τονώσουμε με βελονισμό αυτά τα όργανα. Το ρυπαρό επίχρισμα εμφανίζεται στις διαταραχές του πεπτικού συστήματος. Άρα πρέπει να τονώσουμε τον μεσημβρινό του στομάχου. Στην περίπτωση της σκληρής και άκαμπτης γλώσσας σημαίνει επερχόμενο εγκεφαλικό επεισόδιο. Όπως κατανοείται τόσο η διάγνωση του σφυγμού όσο και η διάγνωση της γλώσσας μας οδηγούν με μεγάλη ακρίβεια στην σωστή διάγνωση και ο βελονισμός στην γρήγορη αποκατάσταση της επερχόμενης παθολογίας.